Porowate, elastomerowe oraz biozgodne materiały polimerowe i aktywne biologicznie kompozyty polimerowo-ceramiczne na bazie poli(sebacynianu glicerolu) przeznaczone do zastosowania jako materiał implantacyjny do wypełniania ubytków kostnych, materiał powłokowy do zastosowań biomedycznych tkanki kostnej oraz do regeneracji tkanki kostnej wraz ze sposobem ich wytwarzania w cyklu 2 wynalazków

Przedmiotem wynalazku są nowe biozgodne materiały polimerowe oraz osteoindukcyjne biokompozyty polimerowo-ceramiczne na bazie poli(sebacynianu glicerolu) (PGS) modyfikowanego diizocyjanianowymi czynnikami sieciującymi, zawierające cząstki fosforanów wapnia, wytworzone w postaci elastycznych materiałów porowatych, przeznaczonych do zastosowania jako materiał implantacyjny do wypełniania ubytków kostnych. Przedmiotem wynalazków jest także dwuetapowy sposób wytwarzania nowych materiałów polimerowych i biokompozytów w postaci elastycznych materiałów porowatych. Pierwszym etapem jest wstępne sieciowanie chemiczne jednym z trzech czynników: estrem etylowym diizocyjanianu L-lizyny lub, diizocyjanianem izoforonu lub izocyjanianem 3-(trietoksysilylo)propylu. W drugim etapie prowadzi się dalsze sieciowanie produktu w podwyższonej temperaturze. Osteoindukcyjny materiał kompozytowy ma zastosowanie medyczne w regeneracji tkanki kostnej. Wynalazki są na 4 poziomie gotowości technologicznej TRL.

Opracowane porowate materiały elastomerowe są cytozgodne względem komórek kostnych i normatywnych oraz biozgodne na poziomie badań in vitro i in vivo. Biokompozyty polimerowo-ceramiczne posiadają wykazane właściwości osteoindukcyjne i są proadhezyjne dla komórek kostnych. Biomateriały mogą być zastosowane jako bioresorbowalne materiały implantacyjne do wypełnienia ubytków kostnych, szczególnie kości płaskich czaszki. Materiały są formowane w postaci porowatej, a dzięki właściwościom elastycznym mają zdolność do dopasowania się kształtem do miejsca implantacji. Materiały mogą mieć zróżnicowaną, warstwową strukturę o różnych porowatościach.

Poli(sebacynian glicerolu); biomateriał elastomerowy; biokompozyty polimerowo-ceramiczne; hydroksyapatyt; fosforan wapnia; biokompozyt elastomerowy; L-lizyna; diizocyjanian izoforonu; ester etylowy diizocyjanianu L-lizyny; izocyjanian 3-(triesoksysilylo)propylu; materiał implantacyjny

Zastosowanie biomateriału jako wypełnienia ubytków kostnych. Spodziewanym efektem zastosowania wynalazku jest przyspieszenie regeneracji i odbudowy tkanki kostnej wraz z jednoczesną degradacją materiału implantacyjnego.

- Twórca jest zainteresowany nawiązaniem współpracy w celu dalszych badań nad wynalazkiem
- Twórca jest zainteresowany wdrożeniem wynalazku
- Twórca wyraża zgodę na udział w Spotkaniu Brokerskim
- Twórca jest zainteresowany zbyciem praw majątkowych do wynalazku