Zastosowanie regranulatu polistyrenu wysokoudarowego jako dodatku w wyrobach z masy silikatowej

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie regranulatu polistyrenu wysokoudarowego (HIPS) jako dodatku w wyrobach z masy silikatowej, podwyższającego wytrzymałość na ściskanie oraz ograniczającego nasiąkliwości i zmniejszającego gęstość objętościową. Masa wapienno-piaskowa, z której wykonywane są cegły silikatowe formowana jest w elementy budowlane najczęściej w postaci cegieł lub bloczków. Cegła silikatowa, zwana również wapienno-piaskową, jest materiałem budowlanym otrzymywanym z masy silikatowej tj. mieszaniny zmielonego piasku kwarcowego i wapna palonego z niewielką ilością wody. Istota wynalazku polega na zastosowaniu regranulatu polistyrenu wysokoudarowego HIPS w ilości 10-20% w stosunku wagowym do masy wapienno-piaskowej. Wprowadzenie na etapie produkcji do tradycyjnej masy silikatowej dodatku w postaci regranulatu polistyrenu wysoko udarowego, według wynalazku, korzystnie wpływa na przebieg procesów zachodzących w czasie autoklawizacji omawianych wyrobów, co w efekcie znacząco poprawia wytrzymałość na ściskanie i jednocześnie przyczynia się do spadku nasiąkliwości i gęstości objętościowej wyrobu silikatowego.

Wyroby silikatowe z dodatkiem polistyrenu HIPS będą mogły być stosowane jako materiał konstrukcyjny w silnie obciążonych częściach budynku, a także narażonych na szkodliwe działanie wilgoci, w głównym zamyśle – części podziemne budynków, ściany zagłębione w gruncie, filary międzyokienne, obiekty wielokondygnacyjne.

- wprowadzenie nowego produktu/usługi

silikaty, regranulat, HIPS

Wzrost wytrzymałości na ściskanie w stosunku do tradycyjnego elementu silikatowego – do 165%, spadek nasiąkliwości – do 35%, spadek gęstości objętościowej – do 15%.
Zastosowanie omawianego wynalazku stwarza nowe możliwości projektowania obiektów budowlanych, w tym ograniczenie użycia betonu na rzecz przyjaznych środowisku elementów murowych. Poza korzyścią w postaci uzyskania materiału o lepszych właściwościach, ważnym aspektem jest to, że tak modyfikowany silikat zawiera dodatki pochodzące z recyklingu zużytego sprzętu i przedmiotów codziennego użytku.
Odpowiednio dobrany rodzaj polimeru oraz jego ilość wpływa na wzrost wytrzymałości, spadek gęstości objętościowej i nasiąkliwości oraz zmiany w mikrostrukturze. W związku z tym korzystne wydaje się być stosowanie odpadów tworzyw sztucznych w silikatowych elementach murowych, których okres użytkowania przewiduje się na wiele dziesiątek lat.

- Budownictwo

- badania na etapie laboratoryjnym
- technologia gotowa do zastosowania

- Twórca jest zainteresowany nawiązaniem współpracy w celu dalszych badań nad wynalazkiem
- Twórca jest zainteresowany wdrożeniem wynalazku
- Twórca wyraża zgodę na udział w Spotkaniu Brokerskim
- Twórca jest zainteresowany zbyciem praw majątkowych do wynalazku

- instytut naukowo - badawczy, uniwersytet
- przemysł